Arcos en Cuntis

Ducio e ó fondo Cornado.

A parroquia de Arcos de Furcos era nos sec XIX e XX a que máis curas daba á diocese de Santiago; un deses curas era o de San Andres de Vea (A Estrada) ó que os veciños botaron da parroquia polas ideas políticas, este voltou enton a Arcos traendo con el a capela do San Ramón que mandara facer en Vea, pedra a pedra en carros de bois, e mandouna reconstruir na Anllada nun terreo propiedade dos fregueses. Reconstruido tamén é o cruceiro que ten ó seu carón que xa foi derrubado dúas veces por estar á beira da carretera e foi retirado uns metros pra atrás.

E isto é o que temos dentro dela: O san Ramón e a Virxe de Lourdes.

Nacemento de Xesús, adoración dos reis e baixada da cruz, ademáis da pía bautismal e unha inscripción en latín de estilo gótico é o que se conserva da antiga igrexa de san Breixo do sec. XV, anque a lenda dí que pertencían ó mosteiro da Manguela en Arcos, onde os mouros daban misa.

Adicada a San Breixo un santo mártir portugués que morreu co pescozo atravesado por un coitelo a igrexa de Arcos de Furcos, feita coas pedras dunha igrexa do século XV da que aínda se conservan fóra no muro do adro o altar maior e a pia bautismal.

Ó fondo á esquerda a igrexa e enriba o Caeiro.